Ritim ve beyin

Konuşma, dilin ifade edilmesinin yalnızca bir yoludur. Daha yakın zamanda yapılan bir çalışmada Amerikalı araştırmacı Reyna Gordon ve ortakları, çocukların ritim algılarının, geçmiş zamanlardaki fiillerin kullanımı gibi farklı morfolojik ve sözdizimsel özelliklerin kullanımı üzerinde de önemli bir etkiye sahip olduğunu bulmuşlardır.

Çoğul ismin kullanılacağı yerde tekil ismin kullanılması gibi karışıklık yaratabilecek kelimelerle biten cümlelere beynin verdiği yanıtlar karşılaştırılmıştır. Araştırmacılar, beyin tepkilerinin anlamlı bir şekilde etkileşime girdiğini ve güçlü bir şekilde dilsel ve müzikal sözdiziminin beyinde etkileşime girdiğini ortaya çıkarmışlardır.

Dilsel ve müzikal işlemin benzer bilişsel kaynakları da içine aldığına dair kanıtlar bulunmaktadır. Bu benzerlikler birleştiğinde, Evrensel Dilbilgisi (doğuştan gelen dil yetisi) olarak adlandırılan şeyin önemli bir kısmının müzik yetisinin de temelini oluşturduğuna dair güçlü kanıtlar olduğu görülüyor. En güçlü ve en cesur hipotez, temel yapı taşlarından ayrı olarak, dilin ve müziğin aslında aynı olmasıdır.

Beyin plastisitesi hakkında bilinenleri ve bir insanın yaşamı boyunca bir şeyi uygulamaya yanıt olarak sinaptik ve sinirsel yollardaki değişikliklerini dikkate alması ve dilin daha fazla kullanılmasının müzikal yeteneklerde ortaya çıkması şaşırtıcı değildir, bunun tersi de geçerli olabilir.