Yetişkinlikte Dil Öğrenimi - Avantaj ve Dezavantajları

Çocukları olan bizler, dil ediniminde ne kadar çabuk ilerleme kaydettiklerini farkına varıyor olacağız. Kısa sürede, bir çocuk karmaşık konuşmalardan tutarlı cümleler kurmaya gidebilir. Herhangi bir resmi talimat olmadan dile basitçe maruz bırakılarak bunu yaptıkları için daha da şaşırtıcı bir durum ortaya çıkar. Bu sürece dahil olmayı uman herhangi bir yetişkin öğrenici, kelime hazinesini ve fiil çekimlerini ezberlemek için uzun süre ders çalışmak zorunda kalacaktır. 

Yetişkinlikte dil öğrenimi çocuklukta dil öğreniminden neden farklı? Küçük çocuklar nöroplastisiteleri nedeniyle çok hızlı ilerler. Gelişim aşamalarında, yeni bilgileri yetişkinlerden çok daha kolay emerler. Yeni bilgiler, işlemsel hafızalarının bir parçası haline gelebilir ve bu sayede herhangi bir bilinçli çaba sarf etmeden otomatik olarak görevleri yapmayı öğrenmelerini sağlar. Birçok bilim adamı, çocuklar belli bir yaşa ulaştıklarında, yeni bir dil öğrenme yeteneklerinin azalmaya başladığını varsaymaktadır. Ergenlikten sonra, yeni beceriler kazanmak için özel, bilinçli çabalar göstermeliyiz. Uzun saatler boyunca pratik yapmadan ilerleme kaydetmeyeceğiz. 

Bu makale, yetişkinlikte dil öğrenimi ile ilgili zorlukları incelemekte ve bir yetişkinin doğuştan gelen zayıf yönlerinden birinin aslında bir avantaj olabileceğini göstermektedir. 

Kritik dönem hipotezi Kritik dönem hipotezi, bir çocuğun belli bir yaşa kadar bir dil öğrenmemesi durumunda, asla yeterli bir şekilde öğrenemeyeceğini önermektedir. 

Araştırmacılar, en erken yıllarında bir dile yeterli şekilde maruz kalmayan çocukların örneklerini, “ilkel” olarak tanımlamışlardır. Bu çocukların birçoğu, önemli düzeltici müdahaleler aldıktan sonra bile, yaşamları boyunca iletişim kurmak için mücadele ediyor. Bazıları asla yeterince bir dil edinmiyor. 

Çalışmalar ayrıca kritik dönem hipotezini ikinci dil edinimine uygulamıştır. Her ne kadar evrensel olarak kabul edilmese de, araştırmacılar genç öğrencilerin, hiçbir zaman tam akıcılık kazanamayacak yetişkinlere kıyasla nispeten kolay bir şekilde ikinci bir dil edindiklerini gözlemlemişlerdir. 

Fonoloji 

Bir dilin ses sistemi, kritik dönemin kısıtlamalarına özellikle hassas görünmektedir. Hedef dilin gramerini ustalıkla sergileyebilen ancak anadilleriyle karşılaştırıldığında telaffuz kalıplarını koruyan birçok yetişkin ikinci dil öğrenicisi vardır.

Yetişkinlikte ikinci dil edinimi - amaç nedir? Dil öğrenimi asla bitmez. Öğrenciler hiçbir zaman bir dil hakkında tam bir bilgiye sahip olduklarını söyleyebilecekleri bir noktaya asla ulaşamayacaktır. Diller sürekli gelişir. Her gün yeni kelimeler ortaya çıkabileceği gibi anadil konuşmacılar bile kendi dillerinde yapılan değişiklikleri takip etmekte zorlanabilir. Yetişkin bir öğrenci, anadili konuşanların konuşmalarını tamamen taklit edemeyecek olma ihtimalinden dolayı cesaretini kırmamalıdır. Bir dilin her alanda mutlak ustalığı, ana dilini konuşanlar için bile neredeyse imkansız bir iştir. 

Asla tam olarak ustalaşamayacaksak neden yetişkinlikte bir dil öğrenmek istiyoruz? Bir dilin anadil ustalığı, dili öğrenmeye yeni başlayan biri için pratik bir amaç değildir. Öğrenci, böyle bir görevin büyüklüğü belli olunca, motivasyonunu çok çabuk kaybeder. Öğrenciler, önceki aşamalarda daha küçük ve daha ulaşılabilir hedefler belirlemelidir. Dilin anadil hakimiyeti uzun vadede elde edilebilir, ancak kısa ila orta vadede ulaşılabilecek daha anlamlı hedefler vardır. 

Yetişkin bir öğrenci yerli bir konuşmacıyı taklit etmeli mi? Bir dili yerel bir standarda göre öğrenmenin yararları açık görünebilir. Bununla birlikte, anadil bir konuşmacıyı taklit etmenin değerli veya hatta istenip istenmediğini düşünmek önemlidir. Başka bir dilin konuşulduğu bir alanda yaşıyorsanız, yerel seviyeye yakın bir seviyede konuşmanız gerekebilir. Ancak, öğrencinin hangi dil türlerini taklit ettiğini bilmemesi mümkündür. 

Tüm dillerin sosyal ve coğrafi varyasyonu vardır. Bu değişim en çok, kritik dönemin belirgin yönergelerine en duyarlı olan fonolojide daha belirgindir. Bir öğrencinin en çok maruz kaldığı çeşitliliğin telaffuzunu taklit etmesi muhtemeldir, belki de bazı formların belirli bir bölge veya belirli bir grup insanla bir ilişkisinin olduğunun farkında değildir. Bu tür formların kullanılması, öğrenciler için potansiyel olarak zorluklara neden olabilir. Yanlış anlamalardan kaçınmak için yetişkin bir öğrencinin yerel olmayan statüsünü sürdürmesi avantajlı olabilir. 

Bir çeşitliliği diğerine seçmenin olası zorlukları Kişisel bir örnek vermek gerekirse, bir keresinde İtalya'da bir kamp danışmanı olarak çalışarak bir yaz geçirdim. Gençler ile yaz boyunca çalıştım ve konuşmaları İtalyan diline maruz kalmamın temelini oluşturdu. Kalışımın sonuna kadar, neredeyse dile tam anlamıyla maruz kalmak sayesinde dili oldukça akıcı bir şekilde konuştum. 

Ancak taklit ettiğim dil çeşitliliği prestijli bir çeşitlilik değildi. Gençler arasında yaygın olarak kullanılan formların kibar konuşmalarda mutlaka kabul edilmesi gerekmez. Daha sonra utanç duyduğuma göre normalden fazla küfür ettiğimi öğrendim. Dili kullanmam çok gayrı resmiydi - Daha resmi ortamlarda etkileşim kurmak için yeterli araçlara sahip değildim. Çevremin dilini yeniden üretmek için çok uğraşırken, daha sonra edindiğim bazı formların damgalandığını fark ettim. 

Yerli olmayanların tarafsızlığı Hedef dilin ses sistemi yetişkin öğrenciler için en büyük zorluktur. Bununla birlikte, doğal olmayan bir aksan, doğal tarafsızlığından dolayı daha fazla arzu edilebilir. Yerli bir çeşitliliği taklit etmeyi amaçlayan bir öğrenci, istemeden sosyal veya politik çağrışımları içeren biçimler kullanabilir. Bu formlardan yararlanan bir öğrenci, kendilerini anadili konuşan topluluğun belirli bölümlerinden uzaklaştırma riski taşır. Anlaşılmadığı sürece yerel olmayan bir çeşitlilik bu çağrışımlardan arındırılmış olmalıdır. Ayrıca, yerel olmayan aksanıyla konuşma, öğrencinin kendi kimliğini öne sürmesini sağlar. Konuşmacının aksanı anlaşılır olduğu sürece, anadili konuşmacıyı kusursuz bir şekilde taklit etmek için hiçbir sebep yoktur. Görüldüğü gibi, yerel çeşitliliğinizin izlerini tutmak avantajlı olabilir. 

Zor iş karşılığını veriyor Güçlü çalışma alışkanlıkları oluşturmak, ister dil isterse savaş sanatı olsun, yetişkin öğrenmedeki başarının ayrılmaz bir parçasıdır. Öğrenmeye zaman ayıran herkes kaçınılmaz olarak ilerleme kaydedecektir. Bu çocukluk öğrenme mucizesiyle karşılaştırılabilir değil mi? Bu zor iş kaçınılmaz olarak ödül verecek mi? Çocukların öğrenme için doğal bir eğilimi varsa, yetişkinler organizasyon için doğal bir eğilime sahiptir. Yetişkin bir öğrenci hedefleri belirleyerek bu doğuştan gelen becerileri kullanmaya çalışmalıdır. Örneğin, altı ay boyunca her gün bir uygulama kullanan bir yetişkin, belki de farkında olmadan, öğrenmelerinde çok büyük adımlar atacaktır. 

Bir çocuk, doğuştan gelen öğrenme gücünü asla tam potansiyeli için kullanamaz. Çok geç olmadan kapasitelerini tam olarak anlamıyorlar. Sıkı çalışma ve organizasyon, yetişkin öğrencilerin ellerinde olan birincil hediyelerdir. Bu hediyelerin kullanımıyla açılan başarı duygusu, bir çocuğun yaşadığı her şeyden daha anlamlı. Sıkı çalışmanın karşılığını anlama bilgeliği, yalnızca yetişkin bir öğrencinin takdir edebileceği bir avantajdır. 

Sonuç 

Kanıtlamak zor olsa da, dil öğreniminin çocuklar için yetişkinlerden daha kolay bir görev olduğu açıktır. Bununla birlikte, öğrenciler cesaretini kırmamalıdır - yetişkinlikte de dil öğrenmek mümkündür. Sıkı çalışma ve motivasyon ile yetişkin öğrenciler kısa sürede muazzam ilerleme sağlayabilirler. Araştırmacılar, yetişkinler için özellikle zor görünenin ses sistemi olduğunu belirledi. Bununla birlikte, bir öğrenci fonolojiyi tam olarak kazanmasa bile akıcılık mümkündür. Araştırdığımız gibi, yerel düzeyde konuşmayı tamamen taklit etmek her zaman ideal değildir. İlerlemenin zor işlerle kaçınılmaz olması, sadece yetişkin öğrencilerin zevk alabileceği bir hediyedir. Çocuklar doğal yeteneklerinin gücünü anlayamazken, tüm yetişkinler zor işlerin karşılığını aldığını anlar. Yetişkin öğrencilere eşsiz bir avantaj sağlayan bu bilgeliktir.